علی و غدیر خم به روایت اهل تسنن(1)

طبق فرمایش رسول اکرم صلی الله علیه وآله در #خطبه غدیر، موضوع ولایت حضرت علی علیه السلام  باید تا هنگام  رستاخیز نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شود.

در راستای این تکلیف شرعی قصد دارم به بررسی بعضی از آیات قرآن که شأن نزول آن به روایت منابع اهل سنت به #ولایت و #امامت و فضیلت #علی علیه السلام مربوط است و جایگاه ایشان را بیان میکند،بپردازم.

بعضی از علمای اهل تسنن مانند ابن حجر،خطیب بغدادی،سیوطی،گنجی شافعی،ابن عساکر،شیخ سلیمان قندوزی حنفی و...از ابن عباس روایت کرده اند که گفت:"نزلت فی علی ثلاث مائه آیه"در شأن علی علیه السلام سیصد آیه نازل شده است.

بسیاری از منابع اهل تسنن این روایت را پذیرفته اند از جمله:

1-خطیب بغدادی در شرح حال اسماعیل بن محمدبن عبدالرحمن در شماره 3275 از تاریخ بغداد،ج6،ص221.

2-شیح سلیمان قندوزی حنفی درینابیع الموده،باب42،ص148(...اکثرمن ثلاث مائه آیه)او عبارت "بیش از سیصد آیه" را نقل کرده است.

3-گنجی شافعی در باب 62،از کتاب کفایه الطالب ،ص231.

4-سیوطی در تاریخ الخلفاء،ص172.

5-ابن حجر درصواعق المحرقه،ص76.

ماجرای خوابیدن امام علی علیه السلام بجای پیامبر در لیله المبیت و نزول  آیه در فضیلت امام

قال الله تبارک و تعالی: (و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات اللهوالله روءف بالعباد)،"بقره آیه 207"

"بعضی از مردم ،جان خود را به خاطر خشنودی خدا  می فروشند؛وخداوند  نسبت به بندگان مهربان است."

ابو عباس احمد بن عثمان بن ابی علی ،می گوید:

هنگامی که پیامبرصلی الله علیه وآله می خواستند به (مدینه) هجرت کنندعلی علیه السلام را جهت رسیدگی به کارهای خویش و ادای امانات وپرداخت دیون مأمور فرمودند و شبی که مشرکین خانه پیامبر صلی الله علیه وآله را محاصره کرده بودند تا ایشان را به قتل برسانند ،پیامبر اسلام (به امر خداوند )خانه خویش را به سوی غار ترک کردند و به علی علیه السلام فرمودند تا بروند(وآن شب را در بستر پیامبر بخوابند،پس علی علیه السلام (با جان و دل) قبول کردند و آن شب را در بستر پیامبر خوابیدند و جان خویش را فدای پیامبر نمودند.

در این حال خداوند به جبرائیل و میکائیل فرمود:

من بین شما پیمان برادری بستم و عمر یکی از شما را طولانی تر از دیگری قرار دادم،اکنون کدامیک از شما عمر طولانی را انتخاب می کنید؟هر دو عمر طولانی را انتخاب کردند و خداوند فرمود:آیا نمی خواهید از علی بن ابیطالب سرمشق بگیریدکه چگونه حیات پیامبر را بر حیات خویش ترجیح دادو در بستر رسول خدا به جای او خوابیدو برای فداکاری و ایثار آماده شد؟به سوی علی روید و او را مراقبت و محافظت نمایید.

آنگاه جبرئیل و میکائیل فرود آمده در حالی که جبرئیل در نزد سر آن حضرت و میکائیل در نزد پای ایشان بود،به آن حضرت تبریک گفتند و اظهار داشتند که:مبارک باد بر تو ای پسر ابوطالب،خداوند به وجود تو در برابر ملائکه مباهات می کند.سپس آیه شریفه 207 سوره بقره نازل شد.

ادامه دارد...

تبرّک(4)

تبرک جستن به جنازه ابن تیمیه!

پیروان #ابن تیمیه به جنازه‌ی او و به آب غسل وی #تبرّک می جستند.آنان برای تبرک،دستمال و عمامه های خود را روی جنازه می انداختند و چون نعش او را شکستند،برای تبرّک به همراه بردند...آنان باقی مانده‌ی سدر او را خریدند و بین خود تقسیم کردند!

(البدایه والنهایه:ج14،ص136؛الکنی والألقاب:ج1،ص237).

اکنون این پرسش پیش می آید که آیا پیروان ابن تیمیه #مشرک و اهل بدعت بودند؟

آیا جواز تبرّک و لمس،امر عقلایی و راسخ در بیان مسلمانان نبود و فتوادادن به حرمت چنین اعمالی برخلاف نظر عقلا و سخنی غیر مشروع نیست؟

از موارد دیگر تبرّک،تبرّک جستن به یحیی بن مجاهد(م 366 ه)است.ابن بشکوال می گوید: وی زاهد عصر و عابد شهر خود بود و مردم به وی تبرّک می جستند و به دعایش پناه می بردند.

(سیر اعلام النبلاء:ج16،ص245).

تبرّک جستن فرزند احمدبن حنبل

فرزند #احمدبن حنبل پیراهنی از پدر خود به یادرگار داشت که می گفت:در آن نماز می خوانم و به آن تبرّک می جویم.

(سیر اعلام النبلاء:ج11،ص230)

ذهبی می نویسد:عبدالله بن احمد می گوید:پدرم احمدبن حنبل را دیدم که مویی از پیامبر را گرفته بود و آن را روی لباسش می گذاشت و می بوسید،به گمانم آن را بر روی چشمانش می گذاشت.همچنین آن را در آب فرو می برد و از آن آب برای شفا می نوشیدو...

ذهبی می گوید:کجاست آن انسان لجبازی که کار احمد را انکار کند؟در حالی که چنین امری ثابت است.

(سیر اعلام النبلاء:ج11،ص212)

ما در موضوع تبرّک به همین مقدار بسنده می کنیم،نصوصی که رایج بودن تبرک به قبور مسلمانان وآثار آنان را بیان می کندو نشان گر مرسوم بودن این عمل در میان امت اسلام از زمان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله تا به امروز است و هیچ فقیهی نه تنها چنین اعمالی را تحریم نکرده؛بلکه به جواز،رجحان و استسحاب آن  نیز تصریح شده است.

تبرّک(3)

تبرّک جستن به آثار،آب وضو،موی پیامبرصلی الله علیه و آله

سمهودی می گوید:بر #منبر پیامبر پوششی همانند غلاف قرار دادند که در آن طاقی قرار داشت و کنار روضه ی آن حضرت بود. مردم از داخل آن طاق دستان خود را بر روی منبر می گذاشتند و آن را لمس می کردند و به آن تبرّک می جستند.

(وفاءالوفاءبأخبارالمصطفی:ج2،ص39)

غزالی:هرکس که در زمان حیات پیامبر صلی الله علیه وآله با مشاهده آن حضرت تبرک می جست،بعد از وفات آن حضرت می تواند با زیارت آن بزرگوار تبرک بجوید و برای همین امر،انسان می تواند برای زیارت پیامبرصلی الله علیه وآله بار سفر ببندد.

(احیاءالعلوم:ج1،ص258)

در تاریخ آمده است:اصحاب برای استشفا از قطرات #آب وضوی پیامبر صلی الله علیه وآله با هم دیگر نزاع می کردند.

(تاریخ بخاری:ج3،ص35،حدیث187؛تاریخ طبری:ج3،ص475)

در روایتی نقل شده که احمدبن حنبل همواره #تار مویی را به همراه داشت و مدعی بود که از پیامبر است.

(سیراعلام النبلاء:ج11،ص256و230)

در روایتی آمده است زنی بنام کبشه می گوید:روزی پیامبر نزد ما آمد و از دهان مشکی که آویزان بود،آب نوشید.من برخاستم و دهانه مشک را قطع کردم و آن را نگهداری نمودم.

ابن ماجه در ادامه این روایت می گوید:سزاوار است از جایی که پیامبر دهان مبارکش را بر آن گذاشته #تبرّک جسته شود.

ترمزی این روایت را نقل کرده و آن را معتبر و صحیح دانسته،این روایت را احمدبن حنبل نیز از انس از امّ سلیم نقل می کند.

(الجامع الصحیح ترمزی:ج4،ص306؛سنن ابن ماجه:ج2،ص1132؛مسند احمد:ج3،ص119)

ادامه دارد...

تکرار قرون وسطا...اگر کسی بگوید خورشید ثابت است کافر است

اگر کسی بگوید خورشید ثابت است کافر است...

بن باز مفتی معروف وهابی عربستان در صفحه اول کتابش با نام دلایل نقلی و حسی بر حرکت خوشید و ثابت بودن زمین و امکان سفر به کرات آسمانی می نویسد: در بین افراد زیادی از نویسندگان و مدرسان و دانشجویان شایع شده است که خورشید ثابت است و زمین در حرکت می باشد، ولی من می گویم: هر کس معتقد به ثابت بودن خورشید و عدم حرکت آن باشد کافر است و گمراه.

انسان یاد قرون وسطا می افتد.واقعا وهابیت به کدام واقعیت و حقیقت باور دارد که حالا ما انتظار داشته باشیم در این مسایل هم درست نظر بدهد!
.......................................................................
(ادله النقلیه و الحسیه علی جریان الشمس و سکون الارض و امکان الصعود الی الکواکب، عبدالعزیز بن باز، موسسه مکه للطباعه و الاعلام، ص 17)

تبرّک(2)

تبرّک عبدالله بن عمر

ابن حمله گوید:عبدالله بن عمر همواره برای تبرّک دست راست خود را برقبر پیامبر صلی الله علیه وآله می گذاشت،هم چنین بلال حبشی برای تبرّک گونه هایش رل بر قبر پیامبر صلی الله علیه وآله قرار می داد.

(وفاء الوفاء بأخبار المصطفی:ج4،ص1405؛شرح الشفاء:ج2،ص199)

#تبرک ابو ایوب انصاری به قبر پیامبراکرام صلی الله علیه وآله

داوود بن ابی صالح گوید:روزی مروان دید مردی صورت بر قبر پیامبر نهاده است،مروان گردن آن مرد را گرفت و گفت:می دانی چه می کنی؟

آن شخص متوجه مروان شد،دید ابو ایوب انصاری است.

ابو ایوب گفت:آری می دانم چه کار می کنم؟من کنار سنگ نیامده ام،بلکه به حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله آمده ام.

(المستدرک علی الصحیحین:ج4،ص56،حدیث8571)

تبرک صحابه و دیگران

سمهودی می گوید:صحابه و دیگران خاک قبر پیامبر صلی الله علیه و آله را برای تبرک بر می داشتند.

(المستدرک علی الصحیحین:ج1،ص69)

تبرک از خاک قبر حضرت حمزه علیه السلام

ابن فرحون می گوید:امروزه مردم از خاک قبر حضرت حمزه تبرک می جویند و از آن، دانه های تسبیح درست می کنند. بنابراین سیره ی مردم،انتقال خاک مدینه جایز است.

(المستدرک علی الصحیحین:ج1،ص116)

تبرک و نظر برخی از فقهای اهل سنّت:

عبدالله بن حنبل می گوید: از پدرم پرسیدم: مردی منبر رسول خدا صلی الله علیه وآله را مس می کرد و از آن تبرک می جست و منبر شریف را می بوسیدو همین اعمال را روی قبر پیامبر صلی الله علیه وآلهبرای ثواب انجام می داد،آیا این عمل جایز است؟

گفت: اشکالی ندارد.

(فیض القدیر:ج4،ص1414،سبل الهدی والرشاد:ج12،ص398؛عمده القاری:ج9،ص241)

این روایت در کتاب "الجامع فی العلل و معرفه الرجال" با این فزونی آمده است:این مرد بواسطه این اعمال به خداوند عز وجل تقرّب می جوید؟

احمدبن حنبل در پاسخ گفت: اشکالی ندارد.(ج3،ص32)

ابن العلا می گوید: من نظر احمدبن حنبل را به ابن تیمیه نشان دادم. او از این دیدگاه احمد در شگفت شد و گفت: از احمد تعجب میکنم،چرا که او نزد من فرد با عظمت است.آیا به راستی این،کلام اوست؟!

(وفاءالوفاءبأخبار المصطفی:ج4،ص1414)

رملی شافعی:

اگر انسان به قبر پیامبر یا ولیِّ یا عالمی دست بکشد و یا آن را به قصد تبرک ببوسد اشکال ندارد.

(کنزالمطالب،حمزاوی:ص219.این فتوا را شراملسی از شیخ ابی ضیاء در حاشیه مواهب اللدنیه نقل کرده است.)

محب الدین طبری شافعی می گوید: بوسیدن قبر و مس آن جایز است و عمل عالمان و صالحان برهمین منوال بود.

(اسنی المطالب:ج1،ص331؛وفاءالوفاءبأخبارالمصطفی:ج4،ص1407)

ادامه دارد...

کمپین اعلام انزجار از جریان‏های تکفیری

امروز آیین حیات‏بخش اسلام که تعامل با مخالفان در سایه حکمت، موعظه و مجادله احسن را توصیه کرده است و پیامبر آن حتی با مخالفان غیرمحارب با مهربانی و بردباری برخورد می‏کند، گرفتار فتنه‏ای با نام تکفیر شده است؛ گروهی که خون و مال و ناموس مسلمانان را لگدمالِ قرائت‏های انحرافی و بدعت‏گونه خود از دین می‏کنند و به بهانه‏های واهی، مسلمانان را رمی به کفر کرده و با نام دین به قتل، غارت، تجاوز و هدم آثار و ابنیه اسلامی می‏پردازند. این در حالی است که آیین حیات‏بخش اسلام به پیروان خود توصیه می‏کند حتی به کسانی که در ظاهر ادعای اسلام می‏کنند، کافر نگویید. در جهان اسلام فتنه تکفیر با خوارج آغاز شد و پیامبر گرامی اسلام خروج آنان از دین را همانند تیری که از چله کمان خارج شود، پیش‏بینی فرمودند. آنان در طول حیات کوتاه و ننگین خود، جنایت‏های بسیاری را رقم زدند و از آنجا که مبانی و عقائد آنها با عقائد مسلمانان بیگانه بود، در مدت کوتاهی نابود شدند. در قرون متأخره نیز میراث‏داران آنها، یعنی جریان‏های تکفیری، ده‏ها هزار مسلمان را به بهانه شرک و دعوت به توحید به خاک و خون می‏کشند و بقاع و آثار مقدس مسلمانان را ویران کردند. چنین عمل‏کردی نه تنها خسارت‏های جبران‏ناپذیری به امت اسلامی وارد کرده است، که زمینه ترویج اسلام‏هراسی و اسلام‏ستیزی را نیز در سایر جوامع به وجود آورده است.

ما امضاءکنندگان زیر بر اساس تعالیم حیات‏بخش اسلام، موارد زیر را محکوم کرده و از تمامی مسلمانان می‏خواهیم که با تمام توان و در عرصه‏های مختلف با چنین رفتارها و عقائدی مقابله کنند:

1- هرگونه جنایت، اعم از کشتار، غارت اموال، دارایی و تخریب بیوت اهل قبله و کسانی که شهادتین را به زبان جاری می‏کنند و هم‏چنین سایر افرادی که معاند و محارب نیستند را محکوم کرده و به شدت با آن مخالفیم.

2- هرگونه تخریب میراث‏های فرهنگی اسلامی اعم از بقاع و اماکن مقدس مسلمین و نبش قبر صحابه کرام و اولیای الهی را به شدت محکوم کرده و خواستار مقابله با چنین اموری هستیم.

3- از هر گروه، جریان و یا حزبی که به جای تعامل و گفتگو، از روش‏های خشونت‏آمیز و ارهابی و انتحاری در جهان اسلام استفاده می‏کند، بیزاری و برائت جسته و خواستار مقابله ملت‏ها و دولت‏ها با چنین جریان‏هایی هستیم.

4- در پایان از همه مسلمانان می‏خواهیم، با اعتصام به حبل الهی و وحدت بر حول کلمه توحید، نبوت و قرآن زمینه محو جریان‏های تکفیری و حامیان آنها را فراهم کنند.
http://www.makhateraltakfir.com/ln/campaign.aspx?Ln=fa

امضاءکنندگان:

1- حضرت آیت‏ الله العظمی مکارم شیرازی (دام ظله الوارف)

2- حضرت آیت‏ الله العظمی سبحانی(دام ظله العالی)
3-
4-
5-
.
.
.

تعالیم شیعیان در مالزی ممنوع شود!

 نخست وزیر سابق مالزی  در اظهاراتی تعجب برانگیز که نشان از ترس شدید او از  گسترش تعالیم مکتب اهل بیت(ع) دارد، خواستار جلوگیری از گسترش تعالیم شیعی در این کشور شد.

«ماهاتیر محمد» نخست وزیر سابق مالزی ؛ اشاعه تعالیم شیعی را موجب تنش و چند دستگی در جامعه مسلمانان مالزی دانست و مدعی شد: ادامه این روند باعث متلاشی شدن جامعه می‌شود!

همچنین گفت: من نمی‌گویم که مذهب تشیع اشتباه است و یا مذهب تسنن. تفاسیر مذهبی نباید آنقدری متفاوت باشند که باعث درگیری و خونریزی شود.

ماهاتیر محمد مسلمانان مالزی را تا زمانی که به تعالیم اهل تسنن پایبند هستند سعادت‌مند خواند و اظهار داشت: اکنون تعالیم شیعیان در بین برخی رواج پیدا کرده که باعث نگرانی شده است.

 و مدعی شد: ممکن است کار به جایی برسد که مساجد شیعیان و اهل تسنن جدا شده و باعث درگیری‌های خونین در کشور شود.

نخست وزیر سابق مالزی در پایان اظهارات خود به مذهب تشیع در ایران و ایرانیانی که به مالزی می‌روند اشاره کرد و گفت: اگر در ایران، آنها(ایرانیان) می‌خواهند مذهبشان(تشیع) را پیروی کنند، اختیار با خودشان است ولی اگر به کشور ما می‌آیند لطفاً ما را آزار ندهند!

شایان ذکر است؛ «مخریز ماهاتیر محمد» فرزند ماهاتیر محمد نیز سردمدار فعالیت های ضد شیعه در این کشور شده است. وی اعلام کرده که دولت ایالتی باید بودجه ای را برای تقویت مقامات دینی مالزی اختصاص دهند تا بتوانند قوانین ضد شیعی بیشتر و بهتری وضع کنند!

همچنین «سلطان عبدالحلیم معظم شاه» سلطان ایالت کداه مالزی که در حال حاضر پادشاه کل مالزی نیز است با ابراز نگرانی از افزایش جدی شیوع ایدئولوژی شیعی در مالزی به ویژه در ایالت کداه دستور مجازات شدید برای آن‌هایی که به گسترش آموزه‌های شیعی در مالزی اقدام می‌کنند، صادر کرد.

به نظر می رسد اظهارات و اقدامات ضد شیعی مقامات و مسوولان مالزی نشان از ترس و نگرانی شدید آنان از گرایش مردم و جوانان جویای حقیقت به مکتب اهل بیت علیهم السلام دارد.

انتظار این اظهارات از هرمقام مالزیایی می رفت به جز ماهاتیر محمد چرا که وی به خوبی می داند که نمی توان برای همیشه از گسترش یک عقیده جلوگیری کرد. اگر ماهاتیر محمد حرفی برای گفتن دارد باید به طور منطقی بگوید و پاسخ آن را هم بشنود و اجازه دهد تا جوانان جویای حقیقت با حقیقت و باطن اسلام و نیز تاریخ اسلام آن طور که اتفاق افتاده است، آشنا شوند و حق انتخاب داشته باشند.

عقیق

ابن جبرین، مفتی وهابی :

خوردن گوشت ذبح شده بدست شیعیان حرام است!

متن سوال: بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت! شیخ عبد الرحمن الجبرین حفظه الله، السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

و بعد... در شهر ما شخصی است رافضی(شیعه)، که کارش قصابی است و اهل سنت او را برای ذبح حیواناتشان نگه داشته اند. برای همین دلایلی برای تعامل با این رافضی در این شغل وجود دارد... حکم تعامل با این شخص رافضی و امثال او چیست؟ و حکم حیوانی که بدست او کشته شده چیست؟ آیا حلال است یا حرام؟ به ما در این مسئله فتوا دهید.

 اجر تان با خدا و الله ولی التوفیق.

جواب استفتاء:

و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته 
و بعد ... مسلماً من ذبح آن رافضی را حلال نمیدانم و گوشت قربانی او را نمی خورم ؛ زیرا این رافضیان غالبا مشرک هستند و علی بن ابی طالب را دائما در سختی و آسانی حتی در عرفات و طواف و سعی صفا و مروه می خوانند و فرزندان او را امامانشان می خوانند همانطور که بارها از آنان شنیده ایم و این بزرگترین شرک و ارتداد از اسلام است. پس مستحق قتل می باشند؛ زیرا در وصف علی (رضی الله عنه) غلوّ می کنند و او را با اوصافی که جز برای خدا صحیح نیست، توصیف می کنند، چنانکه در عرفات از آنها شنیده ایم. بنابراین آنها مرتد شمرده می شوند؛ زیرا او (علی) را ربّ و خالق و متصرف در هستی می دانند، کسی که غیب می داند و در ضرر و نفع آنها و ... تأثیر دارد و نیز آنها به قرآن کریم افترا می بندند و گمان می کنند که اصحاب پیامبر آن را تحریف کرده اند و چیزهای زیادی از آن را که مربوط به اهل بیت و بزرگانشان بوده حذف نموده اند. پس بنابراین از قرآن پیروی نمی کنند و آن را مایه گمراهی می دانند و نیز آنها بزرگان صحابه مانند خلفای سه گانه و بقیه عشره و أمهات المؤمنین و مشاهیر صحابه مانند انس و جابر و ابی هریره و ... را قبول ندارند و احادیثشان را دروغ می دانند ، یا دلیلی برای آنچه که می گویند ، نمی بینند. ولی با وجود این سرشان را بلند می کنند و می گویند چیزی در دلشان نیست و در درونشان آنچه را که اعتقاد دارند، پنهان می کنند و می گویند هر کس در دین تقیه نداشته باشد دین ندارد. ادعای آنان در مورد برادران ما و دین دوستی شان پذیرفته نیست الخ... عقیده آنان نفاق است.

خدا شرّشان را کم کند و صلّی الله علی محمد و آله و صحبه و سلّم!!!

آدم تعجب میکنه از این همه بی خبری و عناد این مفتیان وهابی،اگر حداقل یک مرتبه در همان عربستان به بعثه می رفتن و قرآن خودشونو با قرآن ما مطابقت میدادند حداقل دراین مورد جهلشون برطرف میشد!!!

تبرّک(1)

واژه "تبرّک" از ماده #"برکت" گرفته شده است.این واژه از نظر لغوی به معنای فزونی آمده است و در اصطلاح به این معناست که انسان موحد و مسلمان از وجود پیامبران و انسانهای صالح ویا از آثار به جای مانده از آنها خیر وفزونی طلب کند.

بدیهی است که نه تنها هیچ گونه دلیلی بر تحریم چنین عملی وجود ندارد؛بلکه از نظر شرعی رجحان دارد.قرآن کریم می فرماید:

"و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب"(سوره حج:آیه 32)

و هر کسی شعائر الهی را بزرگ دارد،این کار نشانه تقوای دلهاست.

و هر عقلی به حسن تعظیم شعائر حکم میکند؛چرا که چنین اعمالی انسان را به خداوند نزدیک می کند.

همچنین در آیه 21 سوره کهف که می فرماید:" آنان که برگروه دیگری پیروز شده بودند گفتند:برروی قبر آنان مسجد می سازیم".

دیدگاه #وهابیت:

در طول تاریخ اسلام مسلمانان از این سیره بهره می برند،ولی در این اواخر ابن تیمیه و پیروان او،تبرک جستن به قبور ،ساییدن دست و صورت برآنها و بوسیدن آنها را حرام می دانند و به مسلمانان نسبت شرک و کفر می دهند وآنها را "قبریون" و "عبادت کنندگان قبرها" می نامند.

به گمان آنها این کارها همانند کار بت پرستان دوران جاهلی است.

پاسخ:

ما به این دیدگاه از سه محور پاسخ می دهیم:

یکم:

 #تبرّک در واقع تعظیم شعائر الهی است و رجحان شرعی دارد واحترام پیامبران وصالحان با مرگ آنها از بین نمی رود و همواره واجب است.

در این زمینه امام مالک به منصور می گوید:احترام پیامبر بعد از مرگ او به سان احترام او در دوران حیات و زندگی اوست.(الدررالسنیه فی الرد علی الوهابیه،زینی دحلان:ص16،چاپ مصر1299،وفاءالوفاءبأخبار المصطفی:ج4،ص1376،المواهب اللدنیه:ج3،ص409.)

دوم:

اگر تعظیم شعائر -که عبادت به شمار می رود -و احترام به قبور و بوسیدن آنها شرک باشد،موارد بسیاری حرام خواهد بود.از جمله تعظیم کعبه ،حجرالاسود و بوسیدن آن،تعظیم مقام ابراهیم علیه السلام و مسجد النبی صلی الله علیه وآله،سجود فرشتگان در برابر حضرت آدم علیه السلام،سجده برادران و پدر یوسف علیه السلام در برابر او و تعظیم پدرو مادر شرک خواهد بود.

بدیهی است که هیچ یک از این موارد ،نه تنها شرک نیستند،بلکه عبادت به شمار می روند.

سوم:

نظر و دیدگاه وهابی ها برخلاف عمل صحابه،صالحان و فقهای اهل سنّت است.

بنابر روایاتی،صحابه پیامبر ،صالحان و مسلمانان همواره درموارد متعددی به این سیره عمل می کردند و تبرّک می جستند که برای نمونه به چند مورد اشاره می نماییم .

تبرّک به خاک پیامبر صلی الله علیه وآله و خاک مدینه

سیره مسلمانان بر این بود که خاک قبر پیامبر خدا صلی الله علی وآله،قبر حمزه و بلکه تمام خاک مدینه تبرک می جستند.

در این زمینه روایاتی وارد شده که خاک مدینه شفای هر بیماری ،شفا از بیماری جذام،سردردو...است وبنابر این روایات،فقهای اسلام به جواز تبرک یا رجحان آن موارد یاد شده فتوا داده اند.از جمله:

تبرک حضرت فاطمه سلام الله علیها

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:وقتی پیامبر خدا دفن گردید،فاطمه علیها السلام کنار قبر وی ایستادو مقداری از خاک را برداشت و برصورت نهاد و اشک ریخت و این دو شعر را سرود:

ماذا علی من شمّ تربه احمد    أن لا یشمّ مدی الزمان غوالیا

صبّت علیّ مصائب لوأنّها    صبّت علی الایام صرن لیالیا

چه می شود کسی را که خاک قبر  احمد را ببوید که تازنده است از بوییدن مشک های گران قیمت بی نیاز شود؛

مصیبتهایی برمن وارد شد که اگر بر روزگاران روشن فرود می آمد ،به شب تار تبدیل می گشتند!

(الاتحاف،شبراوی:ص90؛وفاءالوفاء بأخبارالمصطفی:ج4،ص1404،ارشادالساری:ج3،ص352،چاپ دارالفکر.)

ادامه دارد ...

شفاعت از دیدگاه وهابیت ...(2)

در ادامه دلایلی که بر رد ادعای محمدبن عبد الوهاب که با تمسک به این آیه، شیعیان را مشرک می داند:
( ویعبدون من دون الله ما....ویقولون هولاء شفعاونا عندالله ...عما یشرکون .( سوره یونس: آیه 18.)

ابوحیان اندلسی نیز در این باره چنین اظهار نظر می کند:

ضمیر در فعل "یعبدون " به کفار برمی گردد ومنظور از "ما لا یضرهم ولا ینفعهم"بت ها هستند که قدرت برایجادنفع و دفع ضرر نداشتند...اهل طائف بت لات را می پرستیدند،و اهل مکه بت عزی،منات،آسا،نائله و هبل را می پرستیدند.(تفسیر البحر المحیط:ج5،ص133 ذیل آیه 18 سوره یونس)

لازم به ذکر است که علمای دیگر اهل تسنن مانند" آلوسی" و" ابن ابی حاتم"و... در مورد این سوره نظرشان مانند علمای دیگر است که ذکر شد.

دومین دلیل وهابی ها برای حرمت شفاعت از غیر خدا چنین است که می گویند:

"المیت لا یملک لنفسه نفعا و لاضرا فضلا لمن سأله أن یشفع له الی الله؛ انسان مرده-کنایه از انبیا،ائمه و صالحان-نمی تواند هیچ نفعی را برای خود جلب ویا ضرری را از خودش دفع کند تا چه برسد به اینکه بخواهد برای کسی طلب شفاعت کتد.

پاسخ:

اشتباه این فرقه همین جاست که گمان می کنند درخواست شفاعت از انبیا پس از رحلتشان،درخواست شفاعت از مردگان است.گویا این آیه شریفه را نخوانده اند و یا در معنای آن تدبر نکرده اند و یا طبق فهم و سلیقه خودشان تفسیر کرده اند،آن جا که می فرماید:

"ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون ..."(آل عمران:آیات 169تا171).
و هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند ،مرده مپندار؛ بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.

سمهودی نیز در کتاب "وفاء باحوال دارالمصطفی" روایاتی را درباره ی حیات پیامبران پس از رحلتشان نقل می کند،از جمله این که آمده است: "الانبیاء أحیاء فی قبورهم یصلون؛ پیامبران در قبرهای خود زنده اند و نماز می خوانند." (ج4،ص 1349.)
در این زمینه روایات دیگری نیز وارد شده که حکایت از حیات پیامبران پس از رحلتشان دارد.

از طرفی چون وهابی ها نتوانسته اند این دلیل های روشن و قاطع رارد یا توجیه کنند ،از این رو ایده و تفکر آنان برخلاف ایده مسلمانان شده است و به تعبیر عبدالکافی سبکی،ابن تیمیه:شذ عن جماعه المسلمین؛ از جمع مسلمانان و اعتقادات و آری آنان خارج شده است."
(طبقات الشافعیه الکبری:ج10،ص149،مقدنه الدره المضیئه فی الرد علی ابن تیمیه)