تبرّک(3)

تبرّک جستن به آثار،آب وضو،موی پیامبرصلی الله علیه و آله

سمهودی می گوید:بر #منبر پیامبر پوششی همانند غلاف قرار دادند که در آن طاقی قرار داشت و کنار روضه ی آن حضرت بود. مردم از داخل آن طاق دستان خود را بر روی منبر می گذاشتند و آن را لمس می کردند و به آن تبرّک می جستند.

(وفاءالوفاءبأخبارالمصطفی:ج2،ص39)

غزالی:هرکس که در زمان حیات پیامبر صلی الله علیه وآله با مشاهده آن حضرت تبرک می جست،بعد از وفات آن حضرت می تواند با زیارت آن بزرگوار تبرک بجوید و برای همین امر،انسان می تواند برای زیارت پیامبرصلی الله علیه وآله بار سفر ببندد.

(احیاءالعلوم:ج1،ص258)

در تاریخ آمده است:اصحاب برای استشفا از قطرات #آب وضوی پیامبر صلی الله علیه وآله با هم دیگر نزاع می کردند.

(تاریخ بخاری:ج3،ص35،حدیث187؛تاریخ طبری:ج3،ص475)

در روایتی نقل شده که احمدبن حنبل همواره #تار مویی را به همراه داشت و مدعی بود که از پیامبر است.

(سیراعلام النبلاء:ج11،ص256و230)

در روایتی آمده است زنی بنام کبشه می گوید:روزی پیامبر نزد ما آمد و از دهان مشکی که آویزان بود،آب نوشید.من برخاستم و دهانه مشک را قطع کردم و آن را نگهداری نمودم.

ابن ماجه در ادامه این روایت می گوید:سزاوار است از جایی که پیامبر دهان مبارکش را بر آن گذاشته #تبرّک جسته شود.

ترمزی این روایت را نقل کرده و آن را معتبر و صحیح دانسته،این روایت را احمدبن حنبل نیز از انس از امّ سلیم نقل می کند.

(الجامع الصحیح ترمزی:ج4،ص306؛سنن ابن ماجه:ج2،ص1132؛مسند احمد:ج3،ص119)

ادامه دارد...