آیا شیعه "صحابه" را مرتد مى‌دانند؟!(قسمت دوم)

2- قرآن و تاریخ حاکی است که پیامبر در روز جمعه‌ای، به خواندن خطبه‌های نماز جمعه مشغول بود، وقتی صدای طبل -که از ورود کاروان تجاری از شام حکایت می‌کرد- به گوش آنان رسید، بیشترِ آنان نماز را ترک کرده و به سراغ منافع مادی خود رفتند، چنانکه می‌فرماید: «وَ إذا رَأوا تِجارَةً أوْ لَهْواً انْفَضُّوا إلَیْها وَ تَرَکُوکَ قائِماً» (جمعه/ 11)
از این دو آیه که بگذریم، به نکته دیگری نیز بر می‌خوریم و آن این که: پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، قاتل عمار را «فئه باغیه» خواند و برخی از صحابه در رأس آن فئه قرار داشتند. پیامبر رو به او (عمار) فرمود: «تقتلک الفئة الباغیة»؛ «تو را گروه ستمگر می‌کشند.»

 

اصناف یاران پیامبر
صحابه رسول خدا را -به گواهى آیات قرآن مجید- مى‏‌توان به پنج گروه عمده تقسیم کرد:
1- پاکان و صالحان: آنها گروه‏‌هاى مؤمن و با اخلاص بودند که ایمان، در عمق جانشان نفوذ کرده بود و از هیچ گونه ایثار و فداکارى در راه خدا و اعتلاى کلمه اسلام کوتاهى نمى‌‏کردند. همان گروهى که در آیه 100 سوره توبه به آنها اشاره شده است. هم خدا از آنها راضى بود و هم آنها از الطاف پروردگار راضى بودند، «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ».
 
2- مؤمنان خطاکار: همان گروهى که در عین ایمان و عمل صالح، گاهى لغزش‏‌هایى داشتند و اعمال صالح و ناصالح را به هم آمیختند که به گناه خود معترف بودند و امید عفو و بخشش درباره آنها مى‌‏رود، و در آیه 102 سوره توبه به دنبال گروه اوّل به آنها اشاره شده است: «وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِم»

3- افراد آلوده به گناه: که قرآن نام فاسق بر آنها نهاده و فرموده اگر فاسقى خبرى براى شما آورد، بدون تحقیق نپذیرید که در سوره‏ حجرات آیه 6 به آنها اشاره شده است: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ جاءَکُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَیَّنُوا»، که مصداق آن در تفاسیر شیعه و اهل سنّت ذکر شده است.

4- مسلمانان ظاهرى: آنها که ادّعاى اسلام داشتند ولى ایمان در اعماق قلبشان نفوذ نکرده بود، که در آیه 14 سوره حجرات به آنها اشاره شده است: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمانُ فِی قُلُوبِکُمْ»
 
5- منافقان: افرادى که با روح نفاق در لابه‏لاى مسلمانان، گاهى به صورت شناخته شده، و گاه ناشناخته به سر مى‌‏بردند و از کارشکنى در امر اسلام و پیشرفت مسلمین ابا نداشتند که در همان سوره توبه به دنبال اشاره به گروه مؤمنان صالح، که در آیه 101 به آنها اشاره شده است: «وَ مِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ»
 
بى‏‌شک همه اینها پیامبر صلى الله علیه وآله را دیده بودند و با او مصاحبت و معاشرت داشتند و بسیارى از آنها در غزوات شرکت داشتند و هر تعریفى براى صحابه کنیم بر همه این گروه‏هاى پنجگانه تطبیق مى‏‌شود، آیا مى‌‏توان همه را اهل بهشت و پاک دانست؟

آیا شیعه "صحابه" را مرتد مى‌دانند؟!(قسمت اول)

اهل سنت همه صحابه را عادل می‌داند و شیعه همه صحابه را عادل نمی‌داند بلکه معتقد است صحابه دارای مراتب و حالات مختلف بوده‌اند اما وهابیت تکفیری چنین تبلیغ کرده است که شیعه همه صحابه را کافر و مرتد می‌‌داند!

چرا برخی، شیعه را تکفیر و متهم می‌کنند در حالی که در کتاب‌های حدیثی اهل سنت ارتداد صحابه به صورت خبر متضافر نقل شده و شما می‌توانید این احادیث را در جامع الاصول ابن اثیر مطالعه کنید که همه این احادیث را از صحیح بخاری، و مسلم و مانند آنها گرفته است.

تکفیر همه صحابه یا عدالت همه صحابه؟ ریشه این تهمت کجاست؟
اهل سنت می‌گویند: همه کسانی که با رسول خدا دیداری داشتند، عادل بودند و در میان آنان خطاکار و فاسقی وجود نداشته است. ولی برخلاف صحابه، تابعانِ آنان، به دو دسته تقسیم می‌شوند: عادل و فاسق، صالح و طالح.
 
در حالی که عقیده شیعه به خلاف آن است.
شیعیان معتقدند: صرف دیدن پیامبر، عدالت آفرین نیست و ماهیت افراد را دگرگون نمی‌سازد، بنابراین صحابه و تابعین حکم یکسان دارند.
در پاسخ آنان که می‌گویند: ما دین خود را از صحابه گرفته‌ایم، پس باید آنان عادل باشند، باید گفت: اگر دین خود را از صحابه گرفته‌اید از تابعان نیز گرفته‌اید، پس باید همگان عادل باشند. دودمان بنی امیه، یزید بن معاویه و حجاج بن یوسف ثقفی نیز همگی از تابعان هستند! بنابراین باید کوشش کنید تا دین خود را از عدول آنان بگیرید.
 
 گذشته از این‌ها عدالت صحابه یک مسأله کلامی است و اختلاف در مسائل کلامی نباید باعث تفرقه شود؛ زیرا غالباً در این نوع مسائل وحدت نظریه وجود ندارد.

دلایل کسانی که به عدالت همه صحابه صحه نمی‌گذارند بلکه آنها را به دو یا چند گروه مختلف تقسیم می‌کنند به قرار زیر است:

1- قرآن مجید برخی از آنان را فاسق نامیده است و می‌گوید: «إنْ جاءَکُمْ فاسِقٌ بِنَبَأ فَتَبَیَّنُوا ...» (حجرات/ 6)
مسلماً این فرد فاسق، جزو صحابه بوده و در سال ششم هجرت خبر دروغی را گزارش کرده است و مفسران و مورّخان می‌گویند این فرد کسی جز ولید بن عقبه نبوده است.

ادامه دارد...

چیستی شبکه وهابی کلمه (1 و 2) و اهداف آن-(قسمت دوم)

طی این سال ها در ذهن ما از جنگ نرم نقش بسته ، تلفیقی از رسانه هایی است که با ظاهری غیر دینی به دنبال نابودی ارزش های اخلاقی جامعه به نفع الگوهای وارداتی و بیگانه است . در پی این روند مدتی است که "اسلامِ آمریکایی" به عنوان همراه و متحد لائیک ها و سکولارهای وطنی به نام انحراف تشیع از اسلام راستین و ظلم جمهوری اسلامی به اهل سنت ، نوع جدیدی از اختلاف افکنی را در دستور کار قرار داده است. 
ارزیابی کمی و کیفی برنامه های شبکه ماهواره ای کلمه و دیگر رسانه های ضد انقلاب فعال در این عرصه نشان دهنده ی این نکته است که اتاق فکر دشمن به گونه ای کاملا حساب شده به تقسیم وظایف میان لشکر رسانه ای خود پرداخته است . در این چهارچوب ، تضعیف اعتقادات دینی جامعه و در نهایت براندازی نظام (و یا حداقل استحاله آن) به عنوان هدف کلان و راهبردی در دستور کار قرارگرفته است . به طور مثال ، با دقت در اهداف "کلمه" به عنوان رسانه ای که با بودجه ی وهابیون و دولت عربستان اداره می شود اشتراکات فراوانی را میان این شبکه و رسانه هایی چون "بی بی سی فارسی" و "صدای آمریکا" قابل تشخیص است.
زیر سوال بردن باورهای مذهبی جامعه ، تضعیف جایگاه نظام در داخل و خارج از مرزها ، القای ناکارامدی حکومت دینی برخاسته از انقلاب اسلامی و در نهایت ترویج نوع خاصی از اسلام بی خطر برای منافع غرب به وضوح اما با ادبیات و ظاهری متفاوت در تمامی این شبکه ها نمایان است  و این روند به طور آشکارا زمانی آشکار می شود که مسئولین این شبکه در اهداف پیش روی خود تاسیس شبکه های دیگری ذیل این شبکه اعتراف می کنند وتا جایی که  شبکه کلمه 2با هدف تخریب علمی و پشتیبانی علمی از پیاده نظام های خود در داخل جامعه را به روی آنتن برد. این شبکه در حقیقت سعی دارد در مسیر عملکرد خود با چهره ای کاملا علمی و منطقی - به زعم خودشان - در پیشبرد اهداف تلاش می کند.

نکته قابل توجه در این دو شبکه اشتراک آنها در مبانی و خط مشی بیان شده است در حقیقت شبکه کلمه دو به این منظور تاسیس شد که مخاطب علمی و نخبه خود را به پای این شبکه بنشاند و مخاطب عموم خود را با پخش برنامه های متنوع حفظ نموده و در مسیر رشد فکری وتربیتی خود براساس اندیشه سلفی وهابی قرار دهد تا در آینده او را نیز از مخاطبان شبکه کلمه 2 قرار دهد .

چیستی شبکه وهابی کلمه (1 و 2) و اهداف آن (قسمت اول)

معاندین و دشمنان اصلی شیعه و اهل سنت با محوریت اتاق فکر آمریکایی- انگلیسی اقدام به تاسیس شبکه های متعددی به منظور اختلاف افکـنی و تحریـک برادران اهـل سنت به نفع فرقه ی منحرف وهابیت اقدام نموده اند.
آنچه در میان این شبکه به نظر می رسد شبکه ای که محوریت این امر را به عهده گرفته است و سعی در جذب مخاطب حداکثری را دارد و با برنامه های هدفمند به این میدان امده است شبکه وهابی کلمه است . این شبکه که پخش آزمایشی برنامه های آن در هفته ی اول خرداد سال 1390 آغاز شده بود ، رسما از اول ماه رمضان افتتاح شد و طبق بیان خود عوامل این شبکه، بودجه ی سالانه ی "کلمه" بیش از 7 میلیون دلار می باشد.

اهداف شبکه:

- ترویج افکار وهابیت.
- ایجاد تفرقه میان شیعه و سنی با انحام حملات تند نسبت به اعتقادات مذهبی شیعیان به نام اهل سنت.
- تضعیف اهل سنت به نفع افکار وهابیت.
- زیر سوال بردن عصمت ائمه اطهار علیهم السلام.
- خرافی دانستن اعتقاد به ظهور منجی علی رغم پذیرش این نگرش در میان بسیارای از بزرگان اهل سنت و سایر ادیان
- تبرئه معاویه و یزید در مورد به انحراف کشاندن اسلام و نادیده انگاشتن نقش آنان در شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع).
- زیر سوال بردن ولایت فقیه.
- ترویج برداشت های غیر عقلانی و صرفاً نقلی از روایات و احادیث.
- محدود کردن اسلام در عبادات و اخلاقیات و نادیده انگاشتن جنبه های سیاسی آن.
- تخریب بزرگان شیعه و اهل سنت ؛ به ویژه آنهایی که در برابر انحراف وهابیون موضع گرفته اند و به افشاگری پرداخته اند.
- تخریب برخی از مفاهیم و اعتقادات شیعیان چون زیارت قبور ائمه (ع).
- تحریف تاریخ صدر اسلام به نفع افکار وهابیون.
- متهم کردن نظام اسلامی ایران به نادیده انگاشتن حقوق اقلیت های مذهبی به ویژه اهل سنت.

ادامه دارد...

فتوای یک وهابی علیه اهل بیت(ع)

یک مفتی وهابی به نام ابوالبراء به تازگی بر صفحه ی شخصی اینترنتی خود نوشته است:
فرزندان خود را با اسماء شیعی مانند حسین و علی و زهرا نامگذاری نکنید زیرا منجر به فرقه گرایی می شود!

شخصی به نام حسین در سوالی از وی می پرسد: ای شیخ من این موضوع را نمی دانستم خواهش می کنم شما از سوی خود اسمی را به من پیشنهاد دهید قبل از اینکه گریه سر دهم. ابوالبراء در جوابش می گوید:
یک تاء به اول نام خود اضافه کن تا حسین تبدیل به تحسین شود.

گفتنی است وهابیون با ادعای انتساب خود به اهل تسنن سعی دارند تا وانمود کرده از مسلمانان می باشند این در حالی است که حب اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین در بین اهل تسنن امری بدیهی است که با نامگذاری فرزندان خود به نام اهل بیت(ع) این امر به اثبات رسانده اند و این دسته از فتاوا نشان دهنده دشمنی آنان با اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین می باشد.

اعترافی تازه از وهابیون! اهل سنت هم به زیارت امام رضا (ع) می رفتند.

اعتراف تازه یکی از کارشناسان شبکه وهابی کلمه نشان از پوچ بودن آسمان ریسمان به هم بافتن آنها دارد.

این اعتراف همزمان با برنامه زنده دیگر در یکی دیگر از شبکه های وهابی رخ داد. یکی از این کارشناسان درشبکه نور در مورد "زیارت" و دیگری در شبکه وهابی کلمه در مورد تاریخچه "کاروانسرای ملافیض" در مشهد، به ارائه برنامه می پرداختند.

یکی از بینندگان شبکه نور در تماسی به کارشناس برنامه یادآور می شود که:« اگر بروید و به تاریخ هم نگاه کنید می بینید که اهل سنت اینطور نبودند (که شما می گوئید به زیارت نمی رفتند) بلکه همیشه می آمدند و قبر ائمه را زیارت می کردند اصلا این حرف کارشناسانتان خیلی حرف بی مفهوم و غیر عقلی است.»

این بیننده در رد عقیده وهابیت این سوال را نیز مطرح کرد:« آیا اهل سنت تا حالا همه اشتباه می کردند و شما آمدید و حرف راست را متوجه شدید؟»

اما کارشناس برنامه که برای این پرسش جوابی نداشت تماس گیرنده را متهم به بی اطلاعی از تاریخ کرد.
از آن سو همزمان با این برنامه در برنامه ای دیگر کارشناس شبکه وهابی" کلمه "خلاف صحبت کارشناس شبکه "نور" و صحبت های تماس گیرنده این شبکه را تائید کرد.

آقای ابراهیم احراری با بیان اینکه اهل سنت سال های سال به زیارت امام رضا علیه السلام در مشهد می رفتند، عنوان داشت:« مسجدی که بیش از صد سال قدمت این مسجد است در واقع این مسجد کاروانسرای بود که از طرف یکی از هموطنان ساکن در پاکستان تاسیس شد و از این کاروانسرا اهل سنت ایران آن وقت برای انجام کارهایشان به مشهد می آمدند و خیلی هم اعتقادشان بر این بود که به زیارت می رفتند و در صحن مسجد گوهر شاد 5 وعده نماز جماعت داشتند و این مربوط به سال های سال بود و اهل سنت صدها سال در آنجا نماز جماعت برگزار می کردند.»
این اعتراف کارشناس شبکه وهابی کلمه در جواب تمامی وهابیونی است که منکر حقایق هستند و زیارت ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین را ساخته شیعیان می دانند امری که مورد اتفاق تمامی مسلمانان است و از غیر مسلمان نباید انتظار پذیرفتن آن را داشت چرا که زیارت با معرفت معصومین باعث نزدیکی و به خدا است امری که وهابیت در جهت عکس آن تاسیس شده است.

شجره نامه آل سعود ...

بعضی از عقاید وهابیت

- وهابی ها معتقدند که هیچ انسانی نه موحد است و نه مسلمان مگر این که اموری را ترک کنند، از جمله: به وسیلة هیچ یک از رسولان و اولیای پروردگار به خدا توسّل نجوید. هر کس اقدام به این کار کند، مشرک می باشد، از این رو وهابیان زیارت قبر پیامبر و ائمه(ع) را جایز نمی دانند و باور دارند که هر کس از پیامبر(ص) طلب شفاعت کند، مانند این است که از بت ها شفاعت خواسته است.

 - از مسائل دیگری که وهابیان درباره آن حساسیت خاصی دارند، تعمیر قبور و ساختن بنا روی قبر پیامبر و اولیای الهی و صالحان است. برای نخستین بار این مسئله را "ابن تیمیه" و شاگرد معروف او "ابی القیم" عنوان کرد و بر تحریم ساختن بنا و لزوم ویرانی آن فتوا داده اند.
بر همین اساس سعودی ها هنگامی که در سال 1344 هجری بر مکه و مدینه و اطراف آن تسلط پیدا کردند، به فکر افتادند که برای تخریب مشاهد و آثار خاندان رسالت و صحابه پیامبر مستمسکی به دست آورند و اقدام نمایند.

 - وهابیان بر این باورند که مسلمانان در طی قرون، از آیین اسلام منحرف شده اند و در دین خدا بدعت هایی نهاده اند که با شرع اسلام مخالف می باشد. بر این اساس باید از اصولی که پیامبر(ص) تعیین کرده است، پیروی نمود. بنابر عقاید وهابیان، هیچ کس حق ندارد همان گونه که نمی تواند از پیامبر(ص) شفاعت بخواهد به رسول خدا سوگند یاد کند و از الفاظی مانند: به حق محمد و ... استفاده نماید،زیرا قسم خوردن به دیگران و درخواست حاجت از غیر خداوند با آیات قرآن منافات دارد: "فلا تدعوا مع الله احداً".

و نیز معتقدند : تشییع جنازه و سوگواری حرام است؛ زیرا ارواح اموات کاری نمی توانند بکنند و در امور دنیوی و اخروی نمی توانند دخالت داشته باشند.

 - وهابیان معتقدند القابی را که بر عزت و احترام دلالت دارند، در مورد انسان ها نباید به کار برد و ناصواب است؛ زیرا احترام و تعظیم تنها شایسته خداوند است. - وهابیون به جنگ با دیگر فرقه ها و مذاهب اسلامی معتقد هستند و مدعی اند یا باید به آیین وهابیت در آیند و یا جزیه دهند، از این رو همیشه با مسلمانان دیگر به جنگ می پردازند و آنان را به کفر متهم نموده و اموال و نوامیس بقیه را حلال می دانند. آنان باور دارند که هر کس مرتکب گناه کبیره شود، کافر است.

تاریخچه وهابیت

فرقه وهابیت مانند برخی از فرقه های دیگر ریشه در مبانی و عملکرد رهبران و بنیانگذاران آن دارد. بر این اساس لازم است مبانی و عملکرد بنیانگذار این فرقه بررسی شود. این فرقه منسوب به "محمد بن عبدالوهاب" از مردم "نجد" است که در سال 1115 ق در شهر عُیینه متولد شد ـ که پدرش در آن شهر قاضی بود ـ . وی از همان کودکی به مطالعه کتاب های تفسیر و عقاید و حدیث سخت علاقه داشت و فقه حنبلی را نزد پدر خود که از علمای حنبلی بود آموخت. محمد بن عبدالوهاب از آغاز جوانی، بسیاری از اعمال مذهبی مردم "نجد" را زشت می شمرد. او در سفری که به زیارت خانه خدا رفته بود، بعد از انجام مناسک حج به "مدینه" رفت و در آن جا توسل مردم به پیامبر را که در نزد قبر حضرت انجام می دادند، انکار کرد. سپس به "نجد" مراجعت نمود و از آن جا به بصره رفت و مدتی در آن شهر ماند و با بسیاری از اعمال مردم آن شهر نیز مخالفت نمود. مردم بصره وی را از شهر خود بیرون کردند. در این هنگام که 1139 هجری بود، پدرش عبدالوهاب از "عیینه" به "حریمله" انتقال یافت. وی با پدرش ملازم شد و کتاب هایی را نزد پدر فرا گرفت و به انکار عقاید مردم "نجد" پرداخت. به این مناسبت میان او و پدرش نزاع و جدال در گرفت. هم چنین بین او و مردم "نجد" منازعات سختی رخ داد و این امر چند سال دوام یافت. تا این که پدرش "عبدالوهاب" در سال 1153 از دنیا رفت. وی پس از مرگ پدر علناً به اظهار عقاید خود پرداخت و قسمتی از اعمال مذهبی مردم را انکار نمود. جمعی از مردم حریمله از وی پیروی کردند و کار وی شهرت یافت. وی از شهر حریمله به شهر عینیه رفت. رئیس شهر عیینه در آن وقت عثمان بن حمد بود. عثمان عقاید شیخ را پذیرفت و او را گرامی داشت و قول داد که وی را یاری کند. شیخ محمد نیز اظهار امیدواری کرد که همه اهل نجد از عثمان بن حمد حمایت کنند. خبر دعوت شیخ محمد و کارهای او به امیر احسا رسید. وی نامه ای برای عثمان نوشت که شیخ را نزد او بفرستد و عثمان عذر شیخ را خواست. شیخ در سال 1160 پس از آن که از عیینه بیرون رانده شد، رهسپار درعیه از شهر های معروف نجد گردید. در آن وقت امیر درعیه، محمد بن مسعود جدّ آل سعود بود. وی به دیدن شیخ محمد رفت و به وی عزت و نیکی را بشارت داد. شیخ محمد نیز غلبه و قدرت محمد بن سعود را بر همة بلاد نجد بشارت داد. بدین ترتیب ارتباط میان آن دو شکل گرفت. حمایت محمد بن سعود از شیخ محمد موجب شد که وی بر عقاید و افکار خود پافشاری کند. هر کدام از مسلمانان که از عقاید وی پیروی نمی کردند، کافر محسوب می شدند و برای جان و مال و ناموس آنان ارزشی قایل نبود. جنگ هایی که وهابیان در نجد و خارج از آن از قبیل یمن و حجاز و اطراف سوریه و عراق می کردند، بر همین پایه قرار داشت. هر شهری که با جنگ و غلبه بر آن دست می یافتند، برای آن ها حلال بود. کسانی که با عقاید او موافقت می کردند، باید با وی بیعت نمایند و اگر کسانی به مقابله بر می خیزند؛ باید کشته شوند و اموالشان تقسیم گردد. طبق این رویه مثلاً از اهالی یک قریه به نام فصول در شهر احسا سیصد مرد را به قتل رسانیدند و اموالشان را به غارت بردند!. سرانجام شیخ محمد بن عبدالوهاب در سال 1206 درگذشت و پس از وی پیروان او به همین روش ادامه داند، مثلاً در سال 1216 امیر سعود سپاهی مرکّب از بیست هزار را مجهز کرد و به کربلا حمله ور شدند. سپاه وهابی آن چنان رسوایی در شهر کربلا به بار آوردند که پنج هزار تن و یا بیشتر (تا بیست هزار) را به قتل رساندند.

محمد بن عبد الوهاب (نفر دوم دست چپ ایستاده) در کنار محمد ابن سعود (نشسته) بنیانگذار عربستان